Sommige projectgebieden hebben de Natura 2000 status, een netwerk dat essentiële bescherming biedt aan plant- en diersoorten en habitats

Natura 2000 is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden dat in totaal ruim een vijfde van het landoppervlak van de EU beslaat. Via het programma biedt men essentiële bescherming aan plant- en diersoorten en habitats, die in Europa bedreigd zijn. Het doel is om de biodiversiteit te behouden. Het Natura 2000-netwerk behoort tot de grootste gecoördineerde netwerken van beschermde gebieden ter wereld en beslaat 18% van het landoppervlak van de EU en substantiële delen van de omliggende zeeën.

In 1979 keurde de EU haar eerste belangrijke natuurbeschermingswetgeving goed; de Vogelrichtlijn. Deze wet beschermt alle wilde vogels in de EU, die ongeveer 500 soorten omvatten. EU-landen identificeren en beschermen gebieden die bijzonder belangrijk zijn voor wilde vogels.

Een tweede instrument, de Habitatrichtlijn van 1992, verplicht de EU-landen om de habitats van bedreigde soorten planten, dieren en habitats te beschermen. Beschermde gebieden staan ​​bekend als “speciale beschermingszones”. De Habitatrichtlijn heeft betrekking op zeldzame en bedreigde planten en dieren en habitats, waaronder hooilanden, heide en kwelders.

De gebieden die onder deze twee richtlijnen worden beschermd, vormen het Natura 2000-netwerk. Het doel is om belangrijke habitattypen en bedreigde soorten in Europa te beschermen.

Natura 2000 is niet alleen een netwerk van beschermde natuurgebieden. Het erkent dat mens en natuur het beste samenwerken in samenwerking. Het doel is niet om economische activiteiten uit te sluiten, maar om ervoor te zorgen dat ze verenigbaar zijn met de bescherming van waardevolle soorten en habitats.

Meer informatie over Natura 2000 is te vinden op de website van de Europese Unie.